‘Zondagochtend  22 september half 9, bij prachtig weer, stonden we met negen andere enthousiaste vogelaars klaar voor de excursie bij de Ackerdijkse Plassen’, vertelt Gerard Smits samen met zijn vrouw deelnemer en lid van de Midden-Delfland Vereniging.

Boswachter Piet Gravesteijn, met telescoop op statief over de schouder, en Leon Arkesteijn, beiden vrijwilligers van Natuurmonumenten, kennen het gebied op hun duimpje. Zo’n 140 hectare groot met wel zes verschillende biotopen waaronder weiland, moerasbos, waterpartijen, plasdrasgedeelten en rietvelden. Elk met zijn eigen vogelpopulaties. ‘Trots melden ze dat er ruim 200 broedsoorten zijn geteld.’

Helaas is er de geluidshinder. De A13 en Rotterdam-The Hague Airport zorgen voor constant achtergrondlawaai. Volgens afspraak vliegen de vliegtuigen zoveel mogelijk om het gebied en niet er dwars overheen.  Al was het maar vanwege het risico een gans in je motor te krijgen! Maar je hoort ze evengoed wel. Veel sportvliegers trekken zich bovendien nergens iets van aan en verstoren regelmatig de relatieve rust.

De eerste waarneming is een lepelaar die laag over de hoofden vliegt. Altijd een prachtig gezicht. Daarna een paapje, zittend op een hek, dat zich uitgebreid laat bekijken. Over paden van stammetjes en smalle bruggetjes doorkruist de groep vervolgens een moerasbos met de resten van bewoning eertijds.

Achteringang
Leon toont een spechtenhol in een oude omgevallen boom. ‘Kijk, een spechtenhol heeft ook een achteruitgang.’ Dan spitst iedereen de oren: uit de bosjes klinkt de zang van de Cetti’s zanger. Dit vogeltje trekt vanuit het zuiden steeds verder Nederland in en is sinds een paar jaar een vaste gast in Ackerdijk. Ceciel Sillevis van de MDV-werkgroep Ledenactiviteiten en enthousiast vogelaar: ‘Ik kende de naam wel, maar ik had ‘m nog nooit gehoord. Die opvallende en luide zang vergeet ik echt niet meer!’ Vanwege zijn verborgen gedrag krijg je de vogel helaas zelden of nooit te zien.

Wim van der Eijk, ook van de werkgroep Ledenactiviteiten, heeft net zozeer genoten. ‘Het hoogtepunt was het uitzicht vanuit de twee vogelkijkhutten. In de laatste hebben we in alle rust de aalscholvers kunnen zien en de overweldigende aantallen zilverreigers. Wat mooi!!!’

Op terugweg staat op grote afstand nog een watersnip langs de waterkant te scharrelen. Het laatste mooie tafereel is dat van twee torenvalken die in de lucht met elkaar rondbuitelen, ‘voor hun of voor ons plezier?’ Piet en Leon sluiten de excursie af met het advies om het voorjaar terug te komen. Gerard Smits: ‘En dat doen we!’

P.S Voor wie nieuwsgierig is naar de Cetti’s zanger, klik (en luister) hier.

Foto: Hessel van Walderveen